به نقل از «ساعت24»

آیا عبارت لعنت بر پدرومادر کسی که اینجا آشغال بریزد کمرنگ شده؟

تاریخ انتشار: ۲۸ اردیبهشت ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۳۳۳۹۵۱۵

مثلاً وقتی روی در پارکینگ‌ها فقط نوشته شود: «لطفاً در این مکان پارک نفرمایید» می‌شود درباره ذهنیت و آرامش ذهنی شهرنشینان به نتایجی رسید، وقتی روی درِ پارکینگ‌ها اغلب نوشته شود که «احترام به حقوق دیگران نشانه شخصیت شماست» می‌شود نتیجه دیگری گرفت و اگر اغلب در این مکان‌ها شهروندان بنویسند «در صورت پارک پنچر می‌شوید» به نتیجه دیگری.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

. . .

معجونی از تنش‌ها و عصبانیت‌ها در اینجا می‌توانیم کمی از زاویه بالاتر به موضوع نگاه کنیم و بگوییم مثلاً از کسی که خودروی خودش را جلوی پارکینگ دیگران پارک کرده بپرسیم چرا این کار را کردی؟ مگر تو آن تابلو را ندیدی و اصلاً نمی‌دانی جلوی در پارکینگ دیگران نباید پارک کرد، او خواهد گفت چه کنم، وقت دکتر داشتم و هیچ جایی برای پارک نبود یا چه کنم، یک کار اداری کوچک داشتم و جای پارک نبود، یا چه کنم، باید جواب آزمایش پزشکی‌ام را می‌گرفتم و جایی برای پارک پیدا نکردم. این چه کنم‌ها می‌تواند تا حدودی منطقی و درست هم باشد. طرف به هر دلیل با خودروی شخصی خودش آمده اما جای پارک پیدا نکرده است. او هم در ادامه خواهد گفت چرا شهرداری یا هر ارگان دیگری که در این باره مسئولیت دارد به اندازه کافی پارکینگ نساخته است. چرا در اطراف بیمارستانی به این بزرگی یا مجتمع تجاری به این بزرگی، پارکینگ نساخته‌اند. از یک لحاظ هم حرف او منطقی است، اما موضوع اینجاست که نهایتاً همه این اتفاقات دست به دست هم می‌دهد و مثل مواد اولیه‌ای که روی هم ریخته و با هم ترکیب می‌شوند، معجونی به نام افزایش تنش‌ها و عصبیت‌ها در شهر شکل می‌گیرد. وقتی خونسردترین افراد هم از لاک خود بیرون می‌خزند حال اجازه بدهید از چشم و زاویه دید کسی که خودرویی جلوی پارکینگ خانه او پارک شده به این اتفاق نگاه کنیم. آن فرد می‌خواهد از خانه‌اش بیرون برود تا به پروازش برسد. کمی هم دیرش شده و با عجله سوار خودرو می‌شود و وقتی درِ پارکینگ را باز می‌کند با صحنه‌ای مواجه می‌شود که می‌تواند همه آتشفشان‌های خاموش دنیا را یک جا برایش فعال کند. کسی می‌خواهد سریع به بیمارستان برود. کسی می‌خواهد سر قرارش در فلان جا برسد و همه این آدم‌ها با یک صحنه ثابت روبه‌رو می‌شوند، خودرویی که درست جلوی پارکینگ خانه یا مجتمع آنها متوقف شده است. درست است که واکنش افراد به این گونه اتفاقات یکسان نیست و هر کسی بسته به ذهنیت و حال درونی و شخصیت و دایره واژگانی‌اش در برابرش واکنش نشان می‌دهد اما تردیدی در این نیست که این اتفاقات خوشایند کسی نیست و در صورت تکرار می‌تواند حتی خونسردترین آدم‌ها را هم از لاک‌شان بیرون بکشد و فتیله نزاع‌ها و درگیری‌ها را روشن کند. عباراتی که عصبیت‌های ما را نمایندگی می‌کند عبارت‌هایی که روی در و دیوار شهر حک می‌شود مثل دماسنج‌هایی، حرارت و دمای مناسبات اجتماعی و درون فردی را به ما نشان می‌دهد. تا همین یک دهه پیش در تهران اگر کسی در همین کوچه پس کوچه‌ها می‌گشت عبارت ثابتی را در کوچه و خیابان‌ها می‌دید که نشان‌دهنده عصبیتی فراگیر در شهر بود: «بر پدر و مادر کسی لعنت که در این مکان آشغال بریزد.» نگارنده در این شهر فقط یک بار آن هم در خیابان ایران که محله‌ای مذهبی است به عبارتی با ادبیات مودبانه و موقر خورد که اگرچه دیگران را دعوت می‌کرد که جلوی خانه او آشغال نریزند اما این خواسته را با لحنی رحمانی و کریمانه مطرح کرده بود: «بر پدر و مادر کسی رحمت که در این مکان آشغال نریزد» اما در این میان آنچه قاعده بود عصبیت فراگیر در این نوع عبارت‌ها بود. می‌شد البته حدس زد که آدم‌هایی که مثل آب خوردن به دیگران لعنت می‌فرستند کارد به استخوانشان رسیده است. آخر چه کسی دوست دارد در خانه او محل تجمع و انباشت زباله‌ها باشد و بوی تعفن پسماندها را تحمل کند؟ اما پرسش این است که چرا به تدریج این عبارت «بر پدر و مادر کسی لعنت که در این مکان آشغال بریزد» در شهر کمرنگ و کمرنگ‌تر شد. دلیل این اتفاق چه بود؟ آیا آدم‌ها باجنبه‌تر شدند و مثلاً دیگر بوی تعفن زباله آزارشان نمی‌داد یا سعی می‌کردند این بوهای آزاردهنده را تحمل کنند؟ نه! پاسخ روشن است: شهرداری آمد و بر سر هر کوچه‌ای سطل‌های بزرگ زباله قرار داد که می‌توانست پسماندهای اهالی یک کوچه را جا دهد بنابراین وقتی کسی جلوی در خانه دیگری آشغال نمی‌گذاشت عبارت «بر پدر و مادر کسی لعنت. . .» هم به تدریج از دیوارها کمرنگ و کمرنگ‌تر شد، معلوم است وقتی عصبیتی از بین برود عبارت‌هایی هم که آن عصبیت را نمایندگی می‌کنند از بین خواهد رفت. سه گامی که تا تهدید جلو برمی‌داریم وقتی شهروندی جلوی در خانه‌اش بنویسد «لطفا در این مکان پارک نفرمایید» و هر روز صبح و ظهر و عصر وقتی می‌خواهد از خانه بیرون برود ببیند که کسی جلوی پارکینگ او پارک نکرده به همان عبارت لطفا بسنده خواهد کرد اما اگر او روز بعد و روزهای بعد ببیند کسی و کسانی جلوی پارکینگ او پارک کرده‌اند او مجبور می‌شود که لحن و ادبیات خود را تغییر دهد، در گام دوم برود سراغ اینکه شخصیت طرف را به صورت کنایه‌آمیز زیر سؤال ببرد پس می‌نویسد: «احترام به حقوق دیگران، نشانه شخصیت شماست» و اگر این کنایه هم نگرفت در گام سوم تهدید کاملاً مشخص و عریان که «اگر اینجا پارک کنید چرخ‌های خودروی‌تان پنچر خواهد شد.»

حال به این نقطه برسیم که چه می‌شود کرد عبارت‌هایی با لحن تند و عصبی را از شهر جمع‌آوری کرد.

آیا مثلاً اگر قانونی به تصویب برسانیم که شهروندان حق ندارند در روز روشن و ملأعام همدیگر را تهدید کنند و تهدید کردن طبق قانون مجازات دارد مسئله حل می‌شود؟ اگر شهرداری یا هر ارگان دیگری که در این باره مسئولیت دارد موظف شود که عبارت‌هایی از این دست را از در و دیوار شهر پاک کند موضوع حل می‌شود؟ موضوع اینجاست که همه به آن درجه از سعه صدر و گشایش درون نرسیده‌اند که روی در خانه‌شان بنویسند «بر پدر و مادر کسی رحمت. ...» خیلی از افراد جامعه ما مستعد رفتارهای عصبی هستند، از یک منظر هم حق دارند، چون درگیر مشکلات رنگارنگی هستند. از آن سو حالا کسی بیاید و به ما بگوید تو حق نداری روی درِ خانه یا پارکینگ خانه‌ات شهروندان را تهدید کنی چون قانوناً نمی‌توانی به اموال دیگران آسیب برسانی آیا مسئله حل خواهد شد؟ دعوت به خودکنترلی لازم است اما کافی نیست به نظر می‌رسد راهکار حل رفتارهای عصبی و عبارت‌هایی که این رفتارها را در شهر نمایندگی می‌کند این است که متن و محتوای نزاع از میان برداشته شود. همچنان که شهرداری از یک دهه پیش به تدریج آمد و سطل‌های زباله را سر کوچه‌ها قرار دارد و این نزاع از میان برخاست، حال تصور کنید که اگر قانون مراعات می‌شد و همه خانه‌ها، مجتمع‌های مسکونی - تجاری و بوستان ها، شهرهای بازی و مراکز تفریحی و رستوران‌ها و نظایر آن به اندازه کافی پارکینگ داشتند و عملاً کوچه‌ها، خیابان‌ها و معابر به پارکینگ تبدیل نمی‌شد این نزاع هم آرام آرام از میان برمی‌خاست. در واقع درست است که ما باید این انتظار را از آدم‌ها داشته باشیم که با سعه صدر، رفتارهای خود را کنترل کنند و به سادگی وارد مرزهای عصبیت نشوند - مثلاً این انتظار را داشته باشیم کسی با وجود اینکه جای پارک پیدا نکرده و کار اورژانسی هم دارد خودش را به زحمت بیندازد و جای پارکی در یکی دو خیابان آن طرف‌تر پیدا کند اما جلوی پارکینگ کسی پارک نکند. از آن سو هم این انتظار را داشته باشیم کسی که جلوی پارکینگ خانه او پارک کرده خویشتنداری کند و دست به رفتار عصبی نزند - اما واقعیت آن است که دعوت مردم و شهروندان به رفتارهای خودکنترلی بدون توجه به سرچشمه اصلی موضوع پارک کردن صورت مسئله است. همچنان که اشاره شد نهادها و دستگاه‌های متولی در این باره مسئولیت‌هایی دارند که اگر به آنها عمل نکنند، در واقع شهرها را در رفتارهای یک سر عصبی و مغشوش می‌پیچند و باعث می‌شوند که روز به روز بر حجم ادبیات و لحن اغتشاش‌زا افزوده شود. جوان

منبع: ساعت24

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.saat24.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ساعت24» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۳۳۳۹۵۱۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

واکنش خلجی به کنایه رسانه‌ها با عبارت «دولت کجاست؟»

به گزارش «تابناک» به نقل از ایرنا، «سپهر خلجی» رئیس شورای اطلاع‌رسانی دولت در گفت‌وگو با ایرنا، با اشاره به سخن‌پراکنی برخی رسانه‌ها که با بیان عباراتی همچون «دولت کجاست؟» سعی در کمرنگ نشان دادن دستاوردهای دولت سیزدهم داشتند، گفت: آنها که می‌گویند نقش دولت کجاست باید به این اقدامات توجه داشته باشند. تورم کشور در فروردین ماه وارد کانال ۳۰ درصد شد، این در حالی است که در سال گذشته نیز شاهد کاهش تورم بودیم و اما کاهش آن به کانال ۳۰ درصد دستاورد بزرگی است که نشان می‌دهد سیاست‌های دولت در حال به بار نشستن است.

آواربرداری از خرابی ۱۰ ساله زمانبر است

وی با تاکید بر اینکه آواربرداری از یک خرابی ۱۰ ساله زمانبر است، تصریح کرد: کشور به مدت یک دهه دچار عقب‌ماندگی شده بود و در چند سال متمادی درگیر تورم بالای ۴۰ درصد بود اما دولتِ مردمی تمام این کارها در ۲ سال و نیم انجام داد ، نرخ تورم به میزان قابل توجهی کاهش یافت، رشد نقدینگی به شدت کاهش یافت از بیش از ۴۰ درصد به ۲۴ درصد رسید.

رئیس شورای اطلاع‌رسانی دولت با تاکید بر اینکه نیم نگاهی به این دستاوردها نشان می‌دهد که دولت نقش سیاستگذاری و اجرایی خود را به خوبی انجام می‌دهد، بیان داشت: سیاست‌های تبیین شده با همین رویکرد فعلی در حوزه‌های اقتصادی و بین‌المللی و با قوت در حال پیش رفتن است. نمونه آن سفر رئیس جمهور به پاکستان و سریلانکاست که اتفاق بسیار مهمی است پاکستان یکی از همسایگان مهم ماست که پیوندهای فرهنگی بسیار و ناگسستنی با یکدیگر داریم. در پاکستان شاهد استقبال بی نظیر از رئیس‌جمهور بودیم که این نیز پیام مهمی به همگان مخابره کرد.

قادریم در تحولات منطقه‌ای سیاست‌های خود را اجرا و اعمال کنیم

خلجی افزود: پروژه عظیمی که در سریلانکا رقم خورد نیز نشان داد که جمهوری اسلامی این توان را دارد که در حوزه تحولات منطقه‌ای سیاست‌های خود را اجرا و حتی اعمال کند.

اعلام کرد: در طول ۲ تا سه هفته گذشته اقدامات بسیار مهمی در سطح ملی و بین‌المللی انجام دادیم که اینها به اتکا پشتوانه مردم بوده است، شما دیدید که جمهوری اسلامی ایران در مسائل منطقه‌ای‌ با اتکا به ظرفیت مردم و به اعتماد و پشتوانه مردم در مقابل زورگویی و جریان سلطه با اقتدار ایستاد.

وی با تاکید بر اینکه اقدام نیروهای مسلح کشورمان بسیاری از مناسبات و تحلیل‌های مرتبط با موضوعات بین‌المللی را تغییر داد، افزود: تمام دنیا، اعم از دوست و دشمن پیام پاسخ مقتدرانه جمهوری اسلامی ایران را دریافت کردند و این نتیجه یک انسجام و وحدت کلمه است که امروز در ارکان مختلف نظام وجود دارد و به حمدالله دولت نقش مهمی در کمک به همه این مباحث دارد.

خلجی تصریح کرد: در همین ایام که شرایط بین‌المللی دستخوش تغییراتی بود، رئیس جمهور به استان سمنان رفتند؛ این موضوع حاکی از این است که همه چیز در حال تدبیر است و بعد استقبال مردم را می‌بینید و ادامه پیدا کردن سفر ایشان از یک روز به دو روز و ادامه سفر به شهرستان دامغان، یک پیام روشنی برای همه طرف‌ها داشت. در بسیاری از کشورها با اتفاق کمترین مسائل امنیتی سفرها را لغو می‌کنند اما اینجا در اوج اقتدارآفرینی ارکان نظام علیه دشمن، آیت الله رئیسی به توسعه و پیشرفت استان سمنان و کشور توجه دارند و لذا تمام سفرهای از قبل پیش‌بینی شده مطابق برنامه انجام می‌شود.

مردم پشتوانه نظام هستند

رئیس شورای اطلاع رسانی دولت افزود: درهمین ایامی که جمهوری اسلامی اراده کرد که پاسخ دشمن را قاطع و اثربخش بدهد، بسیاری از مسافرت‌های مسئولان و سران کشورها لغو شد. اینها همه پیام است و نشان می دهد که جمهوری اسلامی مطابق فرمایش حضرت آقا از نظر ساخت درونی نظام و ظرفیت‌های بزرگ و اعتمادی که نظام به پشتوانه مردم دارد کارها در حال جلو رفتن است.